Mekke döneminde inmiştir. 15 âyettir. Sûre, adını birinci âyetteki “eş-Şems” kelimesinden almıştır. Şems, güneş demektir.
1.
Andolsun güneşe ve ışığına.
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
2.
Ve ondan ışık aldığı, ardına düşüp seyrettiği zaman aya.
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
3.
Ve ışıdığı zaman güne.
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
4.
Ve kapladığı zaman geceye.
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
5.
Ve göğe ve onu kurana.
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
6.
Ve yere ve onu döşeyene.
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
7.
Ve cana ve âzasını düzüp koşana.
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
8.
Derken ona kötülüğünü de, çekinmesini de ilham etmiştir.
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
9.
Andolsun ki kim, özünü iyice temizlemişse kurtulmuştur, murâdına ermiştir.
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
10.
Ve andolsun ki kim, özünü kirletmiş, kötülüğe gömmüşse ziyana girmiştir.
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
11.
Semûd, azgınlığıyle yalanlamıştı.
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
12.
O zaman ki en bahtsızları atılmıştı da.
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
13.
Derken Allah’ın Peygamberi, bu demişti onlara, Allah’ın dişi devesi, çekinin ondan ve suvarılmasından.
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
14.
Derken yalanlamışlardı onu da ayaklarını kesip öldürmüşlerdi deveyi, derken Rableri de suçları yüzünden onları helâk etmişti de orasını düzleyivermişti.
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
15.
Bu işin sonundan korkmazdı ki.
Mealleri Kıyasla
Sayfada Göster
klavye oklarıyla önceki/sonraki sureye geçebilirsiniz.